Πίνει. Πολύ. Καπνίζει σαν τσιμινιέρα. Και τζογάρει. Επάνω σε άλογα, σε σκύλους, στη ζωή του την ίδια. Αθυρόστομος, προσβλητικός, φωνακλάς – δεν χορταίνει να προκαλεί τους πάντες. Πόσο θα βαριόταν χωρίς λίγη αντιπαράθεση, χωρίς την ευκαιρία να επιδείξει τον ετοιμόλογό του σαρκασμό, την περιφρονητική ειρωνεία του. Τι και αν δεν κερδίζει τη συμπάθεια κανενός – έτσι κι αλλιώς ένα μάτσο μαλάκες είναι όλοι τους. Τουλάχιστον οι συνάδελφοί του τον σέβονται, θεωρούν τον Δρ Έντουαρντ «Φιτζ» Φιτζέραλντ τον κορυφαίο καθηγητή Ψυχολογίας που έχει δει ποτέ το Πανεπιστήμιο, μια ιδιοφυία – απροσάρμοστη μεν, ιδιοφυία δε.