Άνεργος και με τη γυναίκα του άρρωστη, ο ήρωάς μας προσπαθεί να κρατήσει τα προσχήματα υποδυόμενος τον εργαζόμενο, σαν να μην τρέχει τίποτε, ενώ ταυτόχρονα, ακολουθώντας τη συμβουλή του καλύτερου φίλου του, ψάχνει για δουλειά. Το μπέρδεμα και η περιπέτεια αρχίζουν όταν στις αγγελίες του απαντάει μια γυναίκα, που του ζητάει να γίνει ο προσωπικός της στρίπερ. Η μιζέρια, η αθλιότητα, αλλά και η αγωνία, θα τον κάνουν να ξεπεράσει τα ταμπού του και την μικροαστική του αξιοπρέπεια… «Μια δουλειά είναι κι αυτή» θα σκεφτεί και θ’ αρχίσει να ζει μια διπλή ζωή, βουτηγμένη στο ψέμα και στην πλήρη αυτοαπόρριψη. Κάπου εδώ θ’ αρχίσει να αναρωτιέται: Δουλειά ή δουλεία;