Δεν είχαμε ανεβάσει και πολύ ψηλά τον πήχη, αλλά το Death Of Me ξεπέρασε τις προσδοκίες μας από την… ανάποδη. Πρόκειται για μια ταινία που αποδεικνύεται ένας ανεκδιήγητος αχταρμάς, που πραγματικά όχι μόνο δεν προσφέρει τρόμο και αγωνία στον θεατή, αλλά όσο περνάει η ώρα τον κάνει να ξεκαρδιστεί με τα όσα διαδραματίζονται. Φαινόταν μια ταινία που θα μπορούσαμε να περάσουμε την ώρα μας, μέχρι φυσικά να την δούμε, μιας και ειδικά στο δεύτερο μισό είναι ανεκδιήγητη και τίποτα δεν βγάζει νόημα. Όσο κυλάει η ταινία όλα πάνε λάθος. Κακές ερμηνείες, σενάριο… χαρτοπετσέτας, ενώ κάθε σκηνή είναι πραγματικά πιο τραγελαφική από την άλλη και καταλήγει να είναι τόσο κακή που την διασκεδάζεις. Αν και σε πολλές περιπτώσεις με εκνευριστικό τρόπο. Στην αρχή (παρά το ότι δεν ξέρεις καν τι θα δεις), δεν την λες τόσο αδιάφορη, αλλά αυτό κρατάει λιγότερο και από την φαντασίωση κάποιου εκ των πρωταγωνιστών. Από κει και πέρα, με αποκορύφωμα το χαοτικό δεύτερο μισό που είναι λες και θέλει απλά να γεμίσει τον χρόνο, καταφέρνει να σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό, ωστόσο για όλους τους λάθος λόγους. Η ταινία Death Of Me με filler σκηνές, εντελώς cringe διαλόγους και πραγματικά ένα τρύπιο σενάριο, σε προετοιμάζει για το ανεκδιήγητο φινάλε της που πραγματικά αποκλείεται να μην σας κάνει να γελάσετε. Τόσο ξεκάρφωτο που “δένει” με την υπόλοιπη ταινία. Από ένα σημείο και μετά όλο και κάτι δεν κολλάει, καθώς έχει μερικές σκηνές που σου τραβούν κάπως την προσοχή, αλλά από κεί και πέρα όλα γκρεμίζονται και η ταινία παίρνει την κάτω βόλτα για τα καλά.