Ήταν υπέροχο να είσαι ζωντανός, κάποτε, αλλά ο κόσμος αφανιζόταν. Εργοστάσια έκλειναν, οι μεταφορές ήταν σε τέλμα, οι σιταποθήκες ήταν άδειες - και οι άνθρωποι που κάποτε τα λειτουργούσαν είχαν εξαφανιστεί από τη χώρα. Καθώς τα φώτα τρεμόπαιζαν και το κρύο κυρίευε τις πόλεις, δεν είχε μείνει τίποτα σε κανέναν, παρά μόνο δυστυχία. Κανείς δεν ήξερε πώς να το σταματήσει, κανείς δεν καταλάβαινε γιατί αυτό συνέβαινε - εκτός από μία γυναίκα, η εκτελεστική διευθύντρια του άλλοτε κραταιού διηπειρωτικού σιδηρόδρομου, η οποία υποπτεύεται ότι η απάντηση μπορεί να βρίσκεται σε μια αξιοσημείωτη εφεύρεση και στον άνθρωπο που την δημιούργησε - ένα άνθρωπο που κάποτε είχε είπε ότι θα σταματήσει την μηχανή του κόσμου Τα πάντα εξαρτώνται πλέον από την εξεύρεση του ανθρώπου και να ανακαλύψει την απάντηση στο ερώτημα που είναι στα χείλη όλων μας, καθώς το ψιθυρίζουν με φόβο: Ποιος (είναι) ο Τζων Γκάλτ;