Η απόδοση του Ιούλιου Καίσαρα του Σέξπιρ έρχεται στο τέλος της και οι καλλιτέχνες ανταμείβονται με ενθουσιώδη χειροκροτήματα. Τα φώτα σβήνουν, οι ηθοποιοί αποχωρούν από τη σκηνή και επιστρέφουν στα κελιά τους. Είναι όλοι τους τρόφιμοι της φυλακής, ύψιστης ασφαλείας, Rebibbia στα προάστια της Ρώμης. Ένας από αυτούς σχολιάζει: «Από τότε που ανακάλυψα την Τέχνη, αυτό το κελί έχει γίνει πραγματικά μια φυλακή». Η κάμερα των Ιταλών δημιουργών καταγράφει την κουβέντα και τη διανομή των ρόλων, την οντισιόν, τις προετοιμασίες, και εντέλει το ανέβασμα της παράστασης “Ιούλιος Καίσαρας”, με πρωταγωνιστές πραγματικούς κρατούμενους των φυλακών. Η ταινία διαρκεί 76 λεπτά, κι αποτελεί μια μεταφορά όλο συμβολισμούς, ένα πείραμα, ένα παιχνίδι αναμόρφωσης, ή καλύτερα ο άκρως ιδιαίτερος τρόπος προσέγγισης της ελευθερίας, με φόντο το περιβάλλον των φυλακών. Πως δηλαδή κλείνεται ο ρεαλισμός σε πλαίσια, και μεταγράφεται διαμέσου της τέχνης ενός κλασικού έργου του Σαίξπηρ.