Αναμφίβολα σινεφίλ και σχεδόν φετιχιστικό στον τρόπο με τον οποίο κινηματογραφεί κάθε λεπτομέρεια, κάθε γύρισμα ενός διακόπτη, κάθε ανέβασμα της στάθμης ενός ήχου στο στούντιο στο οποίο διαδραματίζεται κατά το μεγαλύτερο μέρος του, το φιλμ του Στρίκλαντ, είναι μια υπνωτική άσκηση ύφους που αργά αλλά σταθερά βυθίζει τον θεατή σε μια ατμόσφαιρα απροσδιόριστης αλλά βαθιά καταπιεστικής αγωνίας. Στην ίδια ακριβώς κατάσταση βρίσκεται σταδιακά και ο ήρωας του, o Γκίλντερoϊ, ένα μεσήλικας Βρετανός ηχολήπτης, δεμένος ακόμη στα κορδόνια της ποδιάς της μητέρας του, που στην διάρκεια της άνθiσης των Ιταλικών ταινιών τρόμου της δεκαετίας του 70, δέχεται να ταξιδέψει ως την Ρώμη για να επιμεληθεί την ηχητική μπάντα της καινούριας ταινίας του maestro των giallo, Σαντίνι.