Η Κορίν, μετά τον θάνατο του συζύγου της (που στην πραγματικότητα ήταν ο ετεροθαλής αδερφός του πατέρα της, δηλαδή ο θείος της), επιστρέφει στο Φόξγουορθ Χολ, το πατρικό της αρχοντικό με τα τέσσερα παιδιά της: την δωδεκάχρονη Κάθυ (και πρωταγωνίστρια), τον δεκατετράχρονο Κρις και τα πεντάχρονα δίδυμα Κόρυ και Κάρυ. Ελπίζει πως ο ετοιμοθάνατος πατέρας της -ο παππούς των παιδιών- θα τη συγχωρέσει που παντρεύτηκε το θείο της και έτσι να την συμπεριλάβει στην διαθήκη του. Όμως, για την συγχωρέσει, η Κορίν πρέπει να κρύψει την ύπαρξη των παιδιών της, με τη βοήθεια της σκληρόκαρδης και φανατικά θρησκόληπτης γιαγιάς των παιδιών, σ ένα απόμερο δωμάτιο του αρχοντικού. Τα παιδιά πιστεύουν στη μητέρα τους πως θα μείνουν κλειδωμένα πολύ λίγο καιρό, και με την τεράστια σοφίτα του αρχοντικού σαν παιχνιδότοπο (της οποίας η είσοδος είναι μια σκάλα στο καμαράκι του δωματίου των παιδιών), προσμένουν το θάνατο του παππού τους έτσι ώστε να ελευθερωθούν. Όμως, περνούν μέρες, μήνες, χρόνια...