Μια φορά κι έναν καιρό ... τα προϊόντα γίνονταν για να διαρκέσουν. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, μια ομάδα επιχειρηματιών χτυπήθηκαν από την ακόλουθη εικόνα: «Ένα προϊόν που αρνείται να χαλάσει, είναι μια τραγωδία των επιχειρήσεων». Έτσι η «προγραμματισμένη παλαίωση γεννήθηκε. Λίγο μετά, η πρώτη παγκόσμια σύμπραξη δημιουργήθηκε ρητά για να μειώσει τη διάρκεια ζωής του λαμπτήρα πυρακτώσεως, ένα σύμβολο για την καινοτομία. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, με τη γέννηση της καταναλωτικής κοινωνίας, η έννοια πήρε ένα εντελώς νέο νόημα, όπως εξήγησε ο σχεδιαστής Brooks Stevens. Η ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών άνθισε, ο καθένας είχε τα πάντα, τα απόβλητα συσσωρεύονται ...