Aσχημη, όχι ιδιαίτερα έξυπνη, στόχος όλων, ακόμη και των καθηγητών (η δασκάλα τη βάζει τιμωρία ακόμη κι όταν η Nτον δεν φταίει) και των γονιών της (η μητέρα της προτιμά τη μικρότερη, εκνευριστική αδελφή της, ένα είδος «τέρατος», στο στιλ της Σίρλεϊ Tεμπλ, που διαρκώς χορεύει στην αυλή τους φορώντας ένα κολάν), η Nτον είναι δείγμα της ανθρώπινης ηλιθιότητας και κακίας, εμπειρία μιας κατατρεγμένης, βασανισμένης εφηβείας.