Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η μεγαλύτερη απειλή για το βρετανικό ναυτικό είναι το γερμανικό θωρηκτό Tirpitz. Αυτο κρυβεται σε ένα νορβηγικό φιόρδ, και είναι αδύνατο να απειλειθεί με οποιαδήποτε πιθανότητα επιτυχίας. Αλλά το ναυτικό εκπαιδεύει μια ειδική κομάντος για να επιτεθεί, χρησιμοποιώντας μικρά υποβρύχια για να φυτέψει υποβρύχια εκρηκτικά κάτω από αυτό. Όλοι οι Βρετανοί ερευνητές συμφωνούσαν ότι το μόνο όπλο που θα μπορούσε να πλησιάσει στην Αχίλλειο πτέρνα του ατσάλινου κολοσσού θα ήταν κάποιο είδος υποβρυχίου “τσέπης”. Η ιδέα είχε παραμείνει πάντοτε στο στάδιο της θεωρίας, αλλά τον Δεκέμβριο του 1940 οι Βρετανοί έμαθαν καλά τις δυνατότητες ενός τέτοιου σκάφους, όταν μία ομάδα ιταλικών υποβρυχίων τσέπης αιφνιδίασαν τον βρετανικό στόλο στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας και προκάλεσαν βαριές ζημιές σε δύο θωρηκτά τοποθετώντας εκρηκτικά στις τρόπιδές τους. Ο εξοργισμένος Τσώρτσιλ, πάντοτε ευαίσθητος σε θέματα που έθιγαν το γόητρο της “θαλασσοκράτειρας” Βρετανίας, διέταξε την κατασκευή παρόμοιων μικροσκοπικών υποβρυχίων τα οποία θα εισχωρούσαν στα νορβηγικά φιόρδ για να εξουδετερώσουν τα γερμανικά θωρηκτά.