O φιλόσοφος Σλαβόι Ζίζεκ και η σκηνοθέτης Σόφι Φάινς χρησιμοποιούν τη μεταφορά της κινηματογραφικής γλώσσας για να παρουσιάσουν ένα θρυλικό ταξίδι στην καρδιά του ορισμού της Ιδεολογίας: αυτή τη συλλογική φαντασία που σχηματίζει την εικόνα που έχουμε για τον κόσμο, τις θεωρίες και τα πιστεύω μας. Καταστάσεις στις οποίες στέκεται το φιλμ είναι ο ναζισμός, η ΕΣΣΔ., οι ειρηνικές επεμβάσεις των Αμερικανών στρατιωτικών, ο χριστιανισμός, ο αθεϊσμός, τα γεγονότα βανδαλισμών στην Αγγλία του 2011, οι δολοφονίες του ίδιου έτους στη Νορβηγία, οι διάφορες χρήσεις της 9ης Συμφωνίας του Μπετόβεν, ο καταναλωτισμός και πολλά άλλα. Περισσότερο, δίνει την αίσθηση ενός φιλοσοφικού κειμένου, το οποίο αντί να τυπωθεί, μέσω διαφόρων παραδειγμάτων από κινηματογραφικά αποσπάσματα ή πραγματικά ντοκουμέντα,δίνει μια όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα για τη δομή της σημερινής κοινωνίας, τις ανάγκες της και τον τρόπο εξέλιξής της.