Απο τις πρωτες προσπαθειες του φανταστικου κινηματογραφου με πρωτογονα για τη σημερινη εποχη μεσα αλλα εξαιρετικα ενδιαφερουσα, μιας και λεγεται, οτι ανοιξε το δρομο (κυριως με τα σκηνικα στον Αρη και τα εκπληκτικα κοστουμια) σε πολλες μετεπειτα ταινιες, οι οποιες θεωρουνται πλεον κλασσικες στο ειδος, οπως στα Metropolis και Woman in the Moon του Lang καθως και στην αρχικη σειρα του Flash Gordon αλλα και σε αλλες. Πολυ ωραιο κλιμα, ροη και σκηνικα, με παρεσυρε απο την πρωτη στιγμη. Περιγραφει μια Ρωσια λιγο μετα την επανασταση, με ολους τους χαρακτηρες μιας τετοιας κοινωνιας. Τον απατεωνισκο, τον πιστο στρατιωτη, τον επιστημονα, τον καθημερινο ανθρωπο. Η υποθεση διαδραματιζεται στη Ρωσια, στη Μοσχα συγκεκριμμενα, του 1921. Ολη η υφηλιος λαμβανει ενα παραξενο ραδιοφωνικο μηνυμα απο τρεις ακαταληπτες λεξεις αλλα κανεις δεν δινει σημασια... Κανεις, εκτος απο τον Ρωσο μηχανικο Λος (Nikolai Tsereteli) και τον συνεργατη του Spyridonov (τον οποιο παιζει ο ιδιος) οι οποιοι ηδη ονειρευονται να ταξιδεψουν στα αστερια και κανουν σχεδια για διαστημοπλοια. Ο ηρωας μας ο Λος βρισκεται συχνα χαμενος αναμεσα στα ονειρα και την πραγματικοτητα, πραγμα που τον βρισκει συχνα να ονειρευεται τον Αρη και την Aelita, κορη του Tuskub βασιλια-τυρανο του πλανητη. Ενος πλανητη που επικρατει ενα στυγνο και απολυταρχικο καθεστως οπου οι μεγαλες μαζες δουλευουν σε συνθηκες σκλαβιας για να προμηθευουν την κυριαρχη ελιτ...