Τα καλά παιδιά κουράστηκαν και πήγαν σπίτι. Αυτά που ξέμειναν, γύρω στα τριάντα, μάλωσαν, χώρισαν, γέλασαν, πέρασαν πολλά, κι έμειναν φίλοι. Ο Τάκης: διανοούμενος, επιρρεπής σε κάθε τι καινούριο, πρώην επαναστάτης με ή χωρίς αιτία. Ο Μιχάλης: παθιασμένος καλλιτέχνης, ανήσυχος, ασυνεπής και πάντα αφηρημένος, ο αιώνιος έφηβος. Η Σοφία: ασυμβίβαστη αν και ανασφαλής, συγκρούεται μονίμως με τον χρόνο. Η Μαρίνα: γήινη, ανεκτική και μόνιμα διχασμένη ανάμεσα σ αυτά που κάνει και αυτά που θέλει να κάνει. Είναι η γενιά που αμφισβήτησε τα «μη» και τα «πρέπει» και που τώρα αμφισβητεί, με χιούμορ, τον εαυτό της!