Ο Φράνσι κι ο κολλητός του, Τζο, παίζουν σαν κανονικά παιδιά, με τη δόση φαντασίας που προβλέπει η ηλικία τους. Όμως, με πατέρα αλκοολικό και βίαιο και με μητέρα μανιοκαταθλιπτική με τάσεις αυτοκτονίας, ο Φράνσι πιέζεται να μεγαλώσει νωρίτερα από το κανονικό. Όταν η μητέρα πετυχαίνει τον μακάβριο σκοπό της κι ο Τζο κλείνεται σε οικοτροφείο, ο Φράνσι βυθίζεται στην παράνοια, με ψυχοπαθείς τάσεις, κυρίως επί του γείτονα, και με φαντασιώσεις με την Παναγία. Η κατάσταση χειροτερεύει ακόμα περισσότερο, όταν ο πατέρας πεθαίνει.