Στις αρχές του 20ου αιώνα στη Ρωσία, καθώς οι εντάσεις μεταξύ του κράτους και των επαναστατών. Ο χαρακτήρας της μάνας γίνεται το ανυποψίαστο εργαλείο για τη σύλληψη του επαναστάτη γιού της κι με αυτό τον τρόπο γίνεται μέλος του εργατικούς κινήματος, έχοντας ως στόχο την απόδραση του. Όταν κατά την απόδραση του σκοτώνετε, η Μάνα παίρνει τα ινία στα χεριά της. Η ταινία ανοίγει με τη φιγούρα του μέθυσου πατέρα που γυρνάει στο σπίτι του, μόνο και μόνο για να αναζητήσει κάποιο αντικείμενο που θα μπορέσει να του πληρώσει για ένα ακόμα βράδυ τη βότκα του, όταν τα λεφτά τελειώσουν. Η μάνα, είναι μια μορφή άρρηκτα δεμένη με το σπίτι και ένα άτομο που βρίσκεται διαρκώς κάτω από τη φοβερή σκιά του συζύγου. Προστάτης της, απέναντι στις ενστικτώδεις άγριες αντιδράσεις του άντρα της, είναι πια ο γιος της. Πατέρας και γιος όμως, βρίσκονται σε εντελώς αντιδιαμετρικά στρατόπεδα. Ο νέος επαναστάτης έρχεται σε σύγκρουση με την τυφλή τσαρική υπακοή του πατέρα του. Και η μάνα, διχασμένη ανάμεσα στην απύθμενη μητρική αγάπη και στη συζυγική αφοσίωση, βλέπει τους άντρες της ζωής της να χάνονται ο ένας μετά τον άλλον, από το ίδιο το σύστημα, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα του Ρώσου συγγραφέα, Maxim Gorky, η “Μάνα” προσπαθεί μέσω της αναγνωρισιμότητας και της ευρείας αποδοχής της μορφής της, να εξελιχτεί σε σύμβολο της επανάστασης για το ρώσο πολίτη. Σε μια εποχή που το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού είναι αναλφάβητο, η κινούμενη εικόνα είναι το καλύτερο μέσο έκφρασης και στην προκειμένη περίπτωση προπαγάνδας, υπέρ της επανάστασης.