Η ταινία διερευνά το πώς θυμόμαστε: το πώς η αίσθηση µας της ευτυχίας μπορεί να κεντριστεί από φαινομενικά ασήμαντα πράγματα. Μία ταινία σε δύο μέρη, τα οποία, μερικές φορές, αντηχούν το ένα το άλλο. Ο σκηνοθέτης εµεμπνεύστηκε για τους δύο κεντρικούς χαρακτήρες από τους γονείς του, τα χρόνια πριν γίνουν εραστές. Το πρώτο μέρος εστιάζει σε μια γυναίκα γιατρό και διαδραματίζεται σε έναν τόπο που θυμίζει τον κόσμο που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο σκηνοθέτης. Το δεύτερο μέρος εστιάζει σε έναν άντρα γιατρό, µε φόντο έναν πιο σύγχρονο τόπο, που μοιάζει περισσότερο µε τον κόσμο που ζούμε εμείς.